افزایش اختلافات زناشویی در دوران قرنطینه

افزایش اختلافات زناشویی در دوران قرنطینه

گسترش coronavirus چالش های جدیدی را برای زوج ها، خانواده ها قرار داده است. کار در خانه، دوری از اجتماع ، انزوا به این معنی است که افرادی که فقط عصرها و آخر هفته ها را در کنار هم می گذرانند، اکنون بیشتر در تماس هستند.

کرونا با وجود هزینه‌های انسانی و اقتصادی اش، تا همین جا برای جامعه بشری صدها و شاید هزاران دستاورد ارزشمند نیز به همراه داشته است. این دستاوردها را هر روز به قلم افراد مختلف در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی می‌خوانیم و می‌شنویم. اکنون می‌خواهم به یکی از دستاوردهای مهم تجربه کرونا که شاید کمتر مطرح شده باشد اشاره کنم.

اکنون که خانواده‌ها اجباراً باید برای روزها، هفته‌ها و احتمالاً ماهها درکنار هم درخانه بمانند ما کم‌کم داریم می‌فهمیم که چقدر ظرفیت و مهارت مان برای با هم بودن و با هم زیستن و با هم گفت‌وگو کردن و با هم شاد بودن و تحمل کردن یکدیگر و زیستنی بی تنش با یکدیگر، اندک است.

ما همدیگر را دوست داریم و از حضور هم خرسندیم به شرطی که فقط چند ساعت در روز و احتمالاً از بعد ازظهرها تا هنگام خواب و حداکثر آخر هفته ها باهم باشیم. اگر قرار باشد روزها و هفته‌ها و احتمالاً ماهها با هم باشیم ما، یعنی همان کسانی که خیلی همدیگر را دوست داریم، تحمل یکدیگر را نداریم و از حضور بلندمدت در کنار هم لذت نمی بریم. این را همه داریم کم‌کم متوجه می‌شویم. ما داریم مثل زندانیانی می شویم که به ناچار شبانه‌روز با هم زیست کنند در حالی که دنیاهای شان متفاوت است و این رنج آور است.

در شرایط معمولی ما فقط در مورد مشترکاتمان با هم همکاری و گفت‌گو داشته ایم. درباره شام و لباس و فلان برنامه تلویزیون و برخی مسائل خانوادگی‌. مگر چقدر از این حرفها می شود زد وقتی قرار است هفته ها در کنار هم باشیم؟

ما کم‌کم داریم به ناتوانی های خود و مهارتهای ارتباطی که نداریم آگاه می شویم. بیشترمان زود عصبی می شویم؛ در تقسیم کار خانه مشارکت و درباره آن گفت‌‌‌وگو نداریم؛ برای دیدن برنامه های دلخواه تلویزیون، گفت‌و‌گویی برای تخصیص زمان تلویزیون بین یکدیگر نداریم؛ در مورد زمان خواب وبیداری تنش داریم؛ در مورد این که چه آهنگی در خانه پخش کنیم و کی در هال ورزش کنیم که مزاحم دیگران نباشیم و… مشکل داریم؛ هیچ برنامه جمعی مثل آواز خوانی جمعی، رقص جمعی ، ورزش جمعی، کتاب خوانی جمعی، قصه گویی جمعی و نظایر آنها نداریم و اگر هم کسی به فکرش برسد و پیشنهاد بدهد با یک بار یا چند دقیقه انجام آن خسته می شویم و وارد مرحله تنش با هم می شویم؛ هیچ سرگرمی جمعی مثل بافتنی، سفالگری، نقاشی، موسیقی مشاعره و نظایر آنها بلد نیستیم؛ و خیلی موارد دیگری از بی مهارتی و ناتوانی که کم‌کم داریم به آنها پی می بریم.

اکنون این فرصت استثنایی پیش آمده است که ما با مشکلات درونی خودمان آشنا شویم. تعداد تماس‌های مربوط به اختلافات خانوادگی که با مشاوره آنلاین گرفته شده در این روزهای کرونایی سه برابر شده است. یعنی درگیرهای خانوادگی به شدت بالا رفته است.

فرانسه از قربانیان خشونت خانگی در هتل مراقبت می‌کند بر همین اساس، پلیس فرانسه اعلام کرده سطح خشونت خانگی در دوره قرنطینه ۳۲ درصد افزایش یافته است. بهزیستی ایران هم خبر داده که آمار اختلاف‌ زوج ‌ها پس از شیوع ویروس کرونا سه برابر شده است.

همچنین بسیاری از زنان به دلیل افزایش حجم کارهای خانه تحت تأثیر افزایش شستشوها و مراقبت‌های لازم از فرزندان برای مقابله با شیوع ویروس کرونا کم طاقت‌تر و عصبی‌تر شده اند. همچنین کم توجهی مردان به اصول بهداشتی و مشارکت پایین آنها در امور مربوط به خانه‌داری، زمینه اختلاف‌های خانوادگی را افزایش داده است.

بروز استرس سلامتی و افسردگی در میان زوج‌هایی که این روزها ساعت‌های طولانی‌تری را در کنار هم سپری می‌کنند، به بهانه‌های اختلافات زناشویی افزوده و دامنه تحمل آنها را کاهش داده است. به عنوان نمونه سوفی، خانمی فرانسوی با انتشار توییتی توضیح داده که تاکنون نمی‌دانسته که همسرش به هنگام کار کردن مدام سوت می‌زند و حالا که دورکار شده، این رفتار چنان او را عصبی می‌کند که دلش می‌خواهد صندلی را بر روی سر همسرش خُرد کند.

سوفی و مارشال دو روز است که به این نتیجه رسیده‌اند که زندگی مشترکشان قابل ادامه دادن نیست؛ لذا با هم صحبت نمی‌کنند و هر کدام در اتاقی جداگانه زندگی می‌کنند.

بنابراین به نظر می‌رسد با پایان دوران قرنطینه و آغاز به کار مراکز ثبت طلاق تقاضا برای «طلاق کوویدی» در کشورها افزایش پیدا کند. البته در این میان، ایران از بهمن ماه گذشته محدودیت تازه‌ای برای ثبت طلاق به اجرا گذاشته است؛ به طوری که سقف تعداد طلاق‌هایی است که دفاتر ازدواج و طلاق هر شهر می‌توانند به ثبت برسانند، ۲۰ درصد بیش از میانگین ثبت طلاق در سال گذشته تعیین شده است.

در دوران قرنطینگی مهارت زندگی بیاموزیم افزایش اختلافات زناشویی در دوران قرنطینه این ایام زمان خوبی است که ما به مشکلات ارتباطی و بی مهارتی‌های جمعی خودمان پی ببریم. این فرصت را غنیمت بشماریم. این دوران برای خودشناسی مفید است فعلا در گام اول توصیه می کنم دفترچه ای در جایی که در دسترس همه باشد بگذاریم و به همه اعضای خانواده اعلام کنیم که تمام مواردی که حاکی از بی مهارتی اعضای خانواده و اشکالات ارتباطی در خانواده است را ثبت کنند. این دوره خودشناسی خانوادگی را از دست ندهیم. تا بعد اگر فرصتی شد و خواستیم به صورت فردی یا جمعی دست به اصلاح خویش بزنیم، بدانیم در کجاها مشکل رفتاری داریم.

چون روزها تعطیل است هر کس شب‌ ها تا هر زمان که دوست دارد بیدار می ماند و صبح تا هر زمان که دوست دارد می‌خوابد، این باعث می شود که نشود به صورت جمعی صبحانه بخوریم. بنابراین هرکس در یک ساعتی صبحانه می خورد و این باعث شده است که انبوهی از ظرف‌های صبحانه برای شستن جمع شود. ما نتوانسته ایم برای زمان خواب و بیداری مان به یک هماهنگی جمعی برسیم. باید کاری کرد.

این روزها تولید ظرف چرک چند برابر شده است. ولی تقسیم کاری برای شستن ظرفها نشده است. معمولا خانم خانه که همیشه ظرفها را می شسته حالا هم می شوید و این فشاری مضاعف می آورد و او را خسته و گاه افسرده می کند. ما باید درباره شستن ظرف ‌ها گفت‌وگو تقسیم کار کنیم.

این روزها بیشترین چیزی که چرک می شود لیوان است. هر کس چند بار در روز فقط آب می خورد. دو سه بار هم چای می خوریم یا نوشیدنی های دیگر. بنابراین هر فرد در روز بین ۵ تا ده بار از لیوان استفاده می کند. نکته این جاست که هر کس برای هر بار که نیاز دارد یک لیوان تمیز بر می دارد و استفاده می کند و سپس آن را داخل ظرفشویی می گذارد. یعنی اگر چهار نفر باشیم در روز به چهل لیوان تمیز نیاز داریم. هنوز ظهر نشده تمام لیوان های شسته تمام می شود. این وضعیت تا شب دو تا سه بار دیگر تکرار می شود. لازم است در استفاده از لیوان نظمی ایجاد کنیم. مثلا هر کس دو لیوان اختصاصی برای آب و چای و سایر نوشیدنی ها داشته باشد.که نیاز نباشد هر بار آن را بشوید و زمانی که هم که به شستن نیاز دارد خودش بشوید. این باعث می شود وظیفه چند بار شستن لیوان ها در طول روز از دوش کسی که شستن ظرف ‌ها بر عهده اوست برداشته شود.

ما امروز در مورد تقسیم کار برای سه وعده غذای روزانه به یک مدل همکاری رسیدیم. تمام کارهای مربوط به هر وعده غذا، از آماده سازی غذا تا انداختن سفره و جمع آوری سفره و شستن ظرفهای آن، را یک نفر برعهده گرفته است. بنابراین فشار مربوط به غذای روزانه بین افراد تقسیم شده است.
این فهرست همچنان روز به روز طولانی تر می شود. لازم است یک یا دو نوبت در هفته همه اعضای خانواده بنشینند و درباره همین مواردی که در دفترچه «مهارت‌های خانوادگی» ذکر شده است گفت‌وگو و تقسیم کار کنند.
هر کدام از موارد که نتوانستیم در مورد آنها به توافق برسیم همان‌هایی هستند که باید بعد از دوره کرونا برای بررسی علت ناتوانی‌مان برای توافق و همکاری در مورد آنها، از یک مشاور کمک بگیریم.

ما برای بهبود مهارت‌های ارتباطی خود اول باید کشف کنیم که در چه مواردی مهارت نداریم. با این فهرست معلوم می شود که خانواده در چه حوزه‌هایی با کمبود جدی مهارت روبه‌روست. اگر در دوران خانه‌نشینی کرونایی بتوانیم موارد کمبود مهارت را در خانواده کشف کنیم خودش دستاورد بزرگی است.

افزایش اختلافات زناشویی در دوران قرنطینه

مجله سلامتی پلاس ماد