بیماری پدوفیلی یا میل جنسی به کودکان

بیماری پدوفیلی یا میل جنسی به کودکان

پدوفیلی یا بچه بازی یک اختلال روانی جدی است و مشخصه اصلی آن تخیل یا عمل واقعی فعالیت جنسی با کودکان است.

انحرافات جنسی بچه بازی

افراد پدوفیل فعالیت جنسی با کودکان را یا ترجیح می‌دهند و یا به طور منحصر به فرد از فعالیت جنسی با کودکان از همان جنس یا کودکان از جنس دیگر برای ایجاد هیجان جنسی و لذت بردن استفاده می‌کنند.
رفتارهای جنسی موثر در اختلال پدوفیلی طیف وسیعی از فعالیت ‌های مختلف را شامل می‌شوند. بیماران معمولاً از استفاده از زور اجتناب می‌کنند تا بتوانند فعالیت‌ های خود را ادامه بدهند زیرا اگر مانعی سر راه آنها به وجود بیاید به قطع رابطه یا خشونت و قتل کودک منجر خواهد شد. رفتارهای بیمار شامل لخت شدن یا استمناء در مقابل کودک و یا نوازش کردن یا لخت کردن کودک، اما بدون تماس جنسی است در حالی که برخی دیگر، کودک را به شرکت در رابطه جنسی و مقاربت تناسلی وادار می‌کنند‌.
پدوفیل می‌تواند پیر یا جوان، مرد یا زن باشد اگر چه اکثریت آنها مردان جوان هستند. متاسفانه، برخی از آنها در حرفه ای فعالیت دارند که در آن آموزش و یا حفظ سلامت و رفاه کودکان و افراد نوجوان را به عهده دارند در حالی که دیگران با کودکان قربانی خود رابطه فامیلی و یا حتی ژنتیکی دارند.
برخی پدوفیلی را ناشی از عوامل روانی و نه از ویژگی ‌های بیولوژیک می‌دانند. بعضی از متخصصین معتقدند که پدوفیلی نتیجه مورد آزار جنسی قرار گرفته شدن در دوران کودکی است اگر چه همه پدوفیل‌ها خود به عنوان کودک مورد آزار جنسی قرار نداشته ‌اند. گاهی پدوفیلی از ارتباط نامناسب و بیمارگونه فرد با پدر و مادر خود در طول سال‌ های اولیه زندگی ناشی می‌شود.
چون قربانیان پدوفیل‌ها کودکان هستند، پدوفیل‌ها اغلب خدمات خود را به تیم‌های ورزشی، مدارس و یا   سازمان‌ های مذهبی یا مدنی که در ارتباط با کودکان هستند ارائه می‌کنند. در برخی موارد، پدوفیل‌ هایی که کودکان خانواده خودشان برای آنها جذاب هستند ممکن است کمک خود را به بستگان به عنوان پرستار کودک ارائه دهند. آنها متاسفانه اغلب مهارت‌ های بین فردی خوبی با بچه‌ ها دارند و به راحتی می‌توانند کودکان را فریب دهند.
افراد پدوفیل معمولاً در دوران بلوغ به مشکل خود پی می‌برند و فعالیت خود را در سنین میانسالی شروع می‌کنند. در ایالات متحده، حدود ۵۰ درصد از مردانی که برای پدوفیلی دستگیرشده‌اند یا خود پدر هستند و یا حداقل یکبار ازدواج کرده اند.

۳۰ درصد مردان این بیماری در دوران بلوغ تجربه می کنند.

پدوفیل ها آشنا هستند هیچ گاه کودکتان را تنها با بزرگتر از خودش که مشکوک است ( حتی پدربزرگ ، عمو و دایی ) رها نکنید.
پدوفیل ها اغلب متأهل هستند و بچه هم دارند پس به هیچ عنوان به کسی که خود پدر یا مادر است به عنوان شخص قابل اعتماد نگاه نکنید.
کودکان اکثر اوقات تجاوزگر را رسوا نمی کنند از هر هشت کودک مورد تجاوز تنها یک کودک آزار جنسی را گزارش کرده است.
اغلب پدوفیل ها بهره هوشی پایینی دارند .
دولت باید امکاناتی را فراهم کند تا از تمام بزرگسالانی که با کودکان سروکار دارند تست تمایلات جنسی بگیرد.
مشاوره در دوران دبیرستان در شناسایی پدوفیل ها کاملاً مؤثر است.
در نهایت وظیفه حفظ کودک در برابر پدوفیل ها برعهده والدین است بنابراین سهل انگاری نکنید و به امید این که کودکتان آزار جنسی را گزارش می دهد او را با هیچ آشنایی که بزرگتر از اوست تنها نگذارید.

درمان

اکثر درمانها بر کمک به پدیده افراط گرایی تمرکز می کنند تا بیمار بر میل جنسی بیمارگونه خود غلبه کند.  تلاش برای درمان پدوفیلیا در دوران میانسالی نسبت به جوانی به احتمال زیاد موفقیت آمیزتر است.
محدودیت های متعددی برای مطالعات اثربخشی درمان وجود دارد. بیشتر افراد به طور دسته جمعی رفتار خود را بیشتر از اولویت های جنسی وابسته به عشق شهوانی طبقه بندی می کنند که نتیجه درمان را دشوار می سازد. بسیاری از گروه ها درمان و کنترل خود را به صورت علمی انتخاب نمی کنند. متخلفانی که از درمان خودداری می کنند یا از درمان خارج می شوند، در معرض خطر ابتلا به جرم و جنایت هستند، بنابراین آنها را از گروه درمان شده حذف می کنند.

درمان رفتاری شناختی

در درمان شناختی رفتاری (CBT) هدف کاهش نگرش، باورها و رفتارهایی است که ممکن است احتمال وقوع جنایات جنسی علیه کودکان را افزایش دهد. محتوای آن به طور گسترده ای بین درمانگرها متفاوت است، اما یک برنامه معمول ممکن است شامل آموزش در کنترل خود، صلاحیت اجتماعی و همدلی و استفاده از تجربیات شناختی برای تغییر دیدگاه های مربوط به رابطه جنسی با کودکان باشد. شایعترین شکل این درمان پیشگیری از عود است  ، که در آن بیمار به شناسایی و پاسخ به شرایط بالقوه خطرناک بر اساس اصول مورد استفاده برای درمان اعتیاد آموزش داده می شود.

کاهش میل جنسی

مداخلات فارماکولوژیک به طور کلی برای کاهش میل جنسی استفاده می شود که می تواند مدیریت احساسات این بیماران را کاهش دهد، اما گرایش جنسی را تغییر نمی دهد. در این نوع درمان، آنتی آندروژن ها و مدورکسی پروژسترون استات و بازدارنده های جذب مجدد سروتونین و آنتاگونیست گونادوتروپین ها مانند لوورپین استفاده می شوند.

بیماری پدوفیلی یا میل جنسی به کودکان

مجله سلامتی پلاس ماد