تفاوت ایبوپروفن و استامینوفن
ایبوپروفن یا استامینوفن و اصلا چه تفاوتی دارند؟
چگونه مسکن‌های مشهور درد را کاهش می‌دهند.
در بدن شما گیرنده‌های مخصوصی وجود دارد که تنها به درد پاسخگو هستند به اسم گیرنده درد.
این گیرنده‌ها با واکنش به محرک‌های آسیب از ما محافظت می‌کنند مانند سوختگی و یا بریدگی که سیگنالی را به سرعت به مغز می‌رسانند.
وقتی مغز شما سیگنال را می‌گیرد احساس درد می‌کنید و بدن شما فورا به درمان زخم می‌شتابد.
اکثرا جای آسیب‌ها داغ و متورم می شوند اما بدن شما درحال محافظت از شما است. تورم از سایر آسیب‌ها جلوگیری می‌کند.
برای مثال مفصلی را بی‌تحرک می‌کند و گرما ممکن است نتیجه افزایش جریان خون باشد و یا شاید باعث افزایش جریان خون شود به این معنی که سلول‌های درمانی بیشتری به محل آسیب می‌روند.
چیز دیگری که سلول‌های آسیب‌دیده ترشح می‌کنند آراشیدونیک اسید است.
دو آنزیم کاکس یک و کاکس دو
با این اسید واکنش نشان می‌دهند و پروستاگلاندین تولید می‌کنند.
این عمل می‌تواند مواد دیگری که مسئول تورم، گرما و درد هستند را تولید کند و همین اتفاق به نظر می‌رسد هدف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی باشد مانند ایبوپروفن.
ایبوپروفن
ایبوپروفن در دهه ۱۹۶۰ کشف شد و در ۱۹۸۳ به طور آزاد در دسترس قرار گرفت. طراحی اصلی آن داروی ضد التهابی بود
این دارو تولید پروستاگلاندین را متوقف کرده. بدین صورت که یکی از طرف‌های فعال کاکس یک و کاکس دو را مسدود می‌کند
زمانی که ایبوپروفن در قسمت فعال است و یا اسید آراشیدونیک جای‌گیری نمی‌کند ساخت پروستاگلاندین‌ها متوقف می‌شود
مگر این که گرما و یا تورم ناشی از درد کاهش یابد.
استامینوفن
استامینوفن از سوی دیگر داروی ضد التهابی نیست
چگونه کار می‌کند؟ موضوع کمی پیچیده است.ابتدا در اواخر دهه ۱۸۰۰ کشف شد اما تا سال ۱۹۵۵ به بازار نرسید.
ابتدا با نام تایلنول عرضه شد و در واقع کسی نمی‌داند که چگونه کار می‌کند. نظرات زیادی وجود دارد اما هنوز به نتیجه نرسیده است.
در ۲۰۰۲ دانشمندی انگلیسی یک آنزیم کاکس دیگر کشف کرد و نامش را کاکس ۳ گذاشت.
این آنزیم جدید بیشتر در مغز یافت می‌شود. و به نظر می‌رسد بیشتر به استامینوفن حساس باشد تا دیگر داروهای مسکن.
اما متاسفانه این آزمایش تنها روی حیوانات جواب داده است. نظر دیگر این است که استامینوفن روندی متفاوت از ایبوپروفن بر روی آنزیم‌های کاکس دارد. آنزیم‌های کاکس دو طرف فعال دارند
یک طرف که با اسید آراشیدونیک متصل می‌شود
و طرف پراکسید دیگر سبب تولید نوعی رادیکال می‌شود
همین طرف فعال است که ممکن است به استامینوفن متصل شود و جلوی بدن را برای تولید درد بگیرد.
نظر دیگر وجود دارد که محققان دانشگاهی در سوئد تصور می‌کنند که استامینوفن بر روی سیستم اندوکانابینوئید تاثیر می‌گذارد
همان سیستمی است که به شاهدانه و یا علف واکنش نشان می‌دهد.
محققان ادعا می‌کنند که استامینوفن دو کانال را در مغز و نخاع فعال می‌کند و این کانال‌ها به کانابینوئیدهای مخصوصی واکنش نشان می‌دهند.
اما محققان نیز اخطار دادند که این کانال‌ها می‌تواند درد را تشدید کنند.
اندکی عجیب است که فعال کردن آنها باعث کاهش درد می‌شود اما شاید از این کار منظوری دارند.
تحقیق دیگر در مجله اروپایی داروشناسی نشان می‌دهد که مسدود کردن گیرنده کانابینوئید نوع یک
نمی‌گذارد که استامینوفن در موش‌ها درد را کاهش دهد.
نظرات دیگری نیز وجود دارد مانند اینکه ممکن است مربوط به گیرنده‌های سروتونین باشد
اما حال کسی واقعا نمی‌داند
پس حتی دارویی با قدمت استامینوفن، همچنان نیاز به تحقیق دارد.
تفاوت ایبوپروفن و استامینوفن
نظرات