عدم تخلیه مثانه به طور مکرر، موجب بروز مشکلاتی در دستگاه ادراری میشود.
مثانه‌ی یک فرد بالغ تا قبل از اینکه او احساس دفع کند، قادر است تا نیم لیتر مایع در خود نگه دارد. بدن شما می‌داند که چه‌مقدار مایع در مثانه وجود دارد زیرا دیواره‌ی مثانه پر از گیرنده‌های کوچکی است که پیامی را به مغز می‌فرستند که چه زمانی ظرفیت مثانه تکمیل شده است. خوشبختانه بیشتر ما دارای کنترل کامل بر عملکرد مثانه خود هستیم، بنابراین زمانی که این پیام را دریافت کنیم، می‌توانیم انتخاب کنیم که عمل دفع را انجام دهیم و یا اینکه به دلایلی آن را نگه داریم. اما زمانی که ما ادرار را در مثانه خود نگه می‌داریم، دقیقا چه کاری با بدن خود انجام می‌دهیم؟
وقتی شما این تصمیم را گرفتید که ادرار را دفع نکنید، ماهیچه‌های اسفنکترهای مثانه به‌شدت در نزدیکی هم قرار می‌گیرند تا از نشت ادرار به داخل میزراه (مجرای ادراری) جلوگیری کنند. این عضلات نسبت به کاری که انجام می‌دهد، عملکرد عالی دارند، البته تا زمانی شما به‌علت شرایطی که دارید به‌طور مکرر و چندبار در هفته آن‌ها را مجبور نکنید که این کار را انجام دهند. اگر شما مدت‌هاست عادت دارید ادرار خود را نگهدارید، در معرض عوارض جانبی بلند‌مدتی نظیر افزایش خطر عفونت قرار گرفته‌اید. نگهداشتن پیوسته‌ی ادرار موجب ضعیف شدن عضلات مثانه میشود و این امر منجر به مشکل احتباس ادرار خواهد شد؛ یک وضعیت وحشتناک که در آن شما قادر نیستید کل ادرار خود را تخلیه کنید و همیشه حس پر بودن مثانه را دارید. نگهداری مقادیر زیادی ادرار برای دوره‌های طولانی همچنین بدن را در معرض باکتری‌های مضر قرار می‌دهد و می‌تواند احتمال ایجاد عفونت مجاری ادراری یا عفونت مثانه را زیاد کند
نظرات