پیاده روی در پارک – در آمریکا مسئولان شهرها طرح زندگی در فاصله ی ده دقیقه ای از یک پارک را اجرا میکنند.
جین برودی نویسندهی کتابهای متعددی در حوزهی سلامتی است. او روزنامهنگاری است که فعالیتش را از سال ۱۹۷۶ آغاز کرده است. این مقاله را از زبان او بیان میکند.
در سینتپل مینیاپولیس آمریکا، سالمترین منطقهی شهری این کشور، تقریبا هر فردی در فاصلهی دهدقیقهای (پیادهروی) پارک عمومی زندگی میکند. وقتی به قصد کار در مجلهی نیویورکتایمز میخواستم مینیاپولیس را ترک میکردم، ناراحت بودم؛ جاییکه حرفهی روزنامهنگاری را دو سال قبلتر در آن آغاز کرده بودم. مینیاپولیس هنوزهم برای هرکسی که از مناظر طبیعی لذت میبرد، قطعهای از بهشت است. براساس معیارهای پروژهی سازمان Trust for Public Land، مینیاپولیس در ایجاد فضاهای تفریحی و پارک در میان کلانشهرهای آمریکا پیشگام است. جای تعجب نیست که سینتپل مینیاپولیس سالمترین منطقهی شهری کشور نیز شناخته شده است. مردم این شهر از هرچه در آنجا وجود دارد، درحال لذتبردن هستند: از اسکی روی یخ و اسکی صحرانوردی و دوچرخهسواری گرفته تا سورتمهسواری، قدمزدن، دویدن و… .
نتایج تجزیهوتحلیل پروژهی انجامشده نشان میدهد ۹۶درصد از مینیاپولیسیها و ۹۸درصد از سینتپلیها درمقایسهبا ۷۰درصد از ساکنان صد شهر بزرگ دیگر در آمریکا در فاصلهی دَه دقیقه قدمزدن تا پارک قرار دارند. ۹۹درصد ساکنان نیویورکسیتی به پارکها و زمین بازی و دیگر مناطق تفریحی نزدیکاند. ساکنان این شهر ازلحاظ دسترسی به فضاهای بیرون وقتی اندازهی پارک و دیگر عوامل درنظر گرفته شود، در رتبهی نهم قرار میگیرند. در میان صد کلانشهر مطالعهشده، شارلوت در کارولینایشمالی علیرغم آبوهوای ملایم با متوسط دمای ۱۵ درجهی سانتیگراد، ۲۱۸ روز آفتابی، فقط دَه سانتیمتر بارش برف و ۱۰۴ سانتیمتر بارش باران سالانه، ضعیفترین سطح دسترسی کلی به زمینهای عمومی را دارد.
پیادهروی دَهدقیقهای میتواند موجب بهبود تناسب اندام و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن و بهبود عملکردهای مغزی نظیر یادگیری و حافظه شود. فضاهای سبز جامعه میتوانند موجب کاهش جرایم خشونتبار شوند، با استرس و انزوای اجتماعی بهخصوص در افراد سالخورده مقابله کنند، موجب بهبود تمرکز در کودکان مبتلا به اختلال کمتوجهی شوند و نیز موجب افزایش آرامش و تقویت اعتمادبهنفس و انعطافپذیری افراد شوند.
پیاده روی در پارک
نظرات